DIENSTVERLENING: FUNDERINGEN

Funderingen

De fundering of het fundament is dat deel van een gebouw of constructie dat ervoor zorgt dat het eigen gewicht ervan en de daarop uitgeoefende krachten, zoals nuttige belasting, winddruk, enzovoorts, worden overgedragen op de draagkrachtige ondergrond.

Men onderscheidt verschillende soorten funderingen afhankelijk van de aard en het gewicht van de te bouwen constructie en de samenstelling en draagkracht van de ondergrond:

1. Ook bij wegen is sprake van een fundering. De wegverharding of het wegdek is de wijze waarop een weg is verhard. Wegverharding dient om de weg goed begaanbaar te houden, met name voor voertuigen: in het natte seizoen kunnen onverharde wegen onbegaanbaar worden. Voor een goede draagkracht wordt, zo nodig voorafgegaan door grondverbetering, vaak een draagkrachtige funderingslaag op de aardebaan aangebracht.

Een typische opbouw van een weg funderingen is dan, van beneden naar boven:

• aardebaan
• zandlaag (zand en menggranulaat) (bijvoorbeeld 500 mm dik)
• basecoarse (bijvoorbeeld 200 mm dik)
• asfaltverharding (bijvoorbeeld 100 mm dik)

2. Wanneer een gebouw of constructie licht is en de bodem voldoende draagkrachtig past men funderingen op staal toe.  Vaak wordt onder funderingen grondverbetering toegepast, zodat de draagkracht van de ondergrond wordt verhoogd. Funderingen op staal bestaat vaak uit een met (soms) gewapend beton gevulde sleuf, waarop de rest van de constructie is gebouwd. De fundering wordt door de ondergrond op zijn plaats gehouden. Hoewel de naam anders doet vermoeden, wordt het materiaal staal niet gebruikt in een fundering “op staal”. De term komt uit het Oudgermaans ‘stal’ en Oudfrans ‘estal’, wat stand, vaste plaats of staan op, rusten op betekent (zie ook opstal). Staal betekent eigenlijk ondergrond of harde bodem.

3. Plaat funderingen; een dubbelgewapende (boven en onder) betonnen plaat van minstens 30 cm dikte over de gehele oppervlakte van het gebouw, voorzien van een betonnen rand tot ongeveer 50cm diep tegen het uitspoelen van de grond onder de plaat. Dit type funderingen past men toe bij weinig draagkrachtige en horizontaal gelijkmatig gelaagde ondergrond, zo niet dreigt er scheefstand. Met andere woorden: het gebouw kan in zijn geheel komen scheef te staan.

4. Wanneer de grond nabij de oppervlakte niet draagkrachtig genoeg is voor funderingen op staal (en er geen grondverbetering mogelijk is), worden meestal paalfunderingen toegepast. Heipalen leiden het gewicht van de bovenliggende constructie af naar dieper gelegen zandlagen, die wel stevig genoeg zijn om de constructie te dragen.

Wij zijn gespecialiseerd in het construeren van deze typen funderingen.